| Notes: |
| -Décès | Hij werd 71 jaar oud |
| | | | -Relation | Jan Mannoot werd geboren te Waregem ca. 1396, als oudste zoon van Olivier en Jane Waeye. Jan werd ongetwijfeld boven de doopvont gehouden door Jan fs. Gillis, zijn oom.
Bij het overlijden van zijn vader was Jan pas 14 en de oudste van zes kinderen. De weduwe, Jane Waeye is heel waarschijnlijk niet hertrouwd. Ze had blijkbaar middelen genoeg om de kinderen te onderhouden en het land door een knecht te laten bewerken. In de taxatielijst van 1440 behoorde Jan bij de klasse van de minst begoeden, maar de erfenis van Jane was toen nog niet verdeeld. Jane betaalde heel wat meer belastingen dan haar zoon. We veronderstellen dat Jan in het ouderlijk huis (nu Nokerseweg 17) bleef wonen. Eigenlijk moeten de belastingen van Jan en Jane samengevoegd worden om de grootte van de hoeve te schatten. Samen betaalden ze 23 S.P. waarmee ze tot de middelgrote landbouwbedrijven behoorden.
Jan kocht later nog enkele percelen grond waarvoor hij tot viermaal toe geld leende bij dorpsgenoten nl. in 1438, 1442, 1463 en 1465. In twee van die akten staan zijn twee oudste zoons Olivier en Matheus borg voor de lening. Deze akten waren de enige bronnen om het vaderschap van Olivier [21] te bewijzen en zo de stamreeks verder te zetten. Want bij de dood van Jan in 1467 werd Olivier niet vernoemd omdat hij reeds gehuwd was en de voogdij van de kinderen werd toegewezen aan zijn broer Matheus.
De hoeve waar Jan woonde konden we localiseren met behulp van de kerkrekeningen van 1487/88, en de renteboeken van de heerlijkheid Eertbrugge van 1669 en de registers van de schepenbanken van de heer van Potegem. Volgens de oudste kerkrekeningen was de erfenis van Jan nog niet verdeeld onder de erfgenamen. Het is echter onwaarschijnlijk dat het werkelijk zo was want Jan was toen reeds 20 jaar overleden. In de kerkrekeningen ging het vooral om de belasting zelf en vele griffiers deden niet de moeite om de andere gegevens te actualiseren. Uit mijn studie van de kerkrekeningen is gebleken dat de gegevens wel correct zijn, maar dat de veranderingen van eigenaar soms veel te laat werden aangepast. De hoeve van Jan was gelegen naast de verbrande heide want " ’t verberrende heet" lag achter Jan Mannoets hofstede.
De ’verbrande heide’ konden we met eerder vermelde documenten precies localiseren. Het perceel is gelegen in het begin van de Nokerseweg op een 100-tal meter van de ringweg aan de linker zijde naast huisnummer 17. Jan bezat nog enkele percelen ’inden schoot’. Nog in 1669 werden twee aangrenzende percelen ’de Vlericscoot’ genoemd.
Volgens zijn testament bezat Jan Mannoot ongeveer 10 ha. grond. Dat was toch 4 ha. meer dan zijn ouders. De verdeling onder de vier zonen was echter niet bevorderlijk voor het behoud van die verworven sociale status. Toch zal Olivier erin slagen om de notabelen van het dorp te vervoegen en vanaf de 4de tot en met de 9de generatie zullen onze rechtstreekse voorouders deze status kunnen behouden. Het is vooral daardoor dat wij in de 15de en de 16de eeuw over zoveel gegevens konden beschikken. Want wie niets bezat had slechts zelden een griffier nodig.
Wie schrijft, die blijft!
Bronnen:
R.A.K., Wezerij, reg. 2 fO 164 rO.
R.A.K., Wezerij, reg. 8 fO 50 rO.
R.A.K., Wezerij, reg. 28 fO 112 vO.
R.A.K., Buitenpoorterslijst, aO 1440.
R.A.K., Wezerij, Weesgeld reg. 10 fO 171 r . R.A.K., Wezerij, Weesgeld reg. 46 fO 305. R.A.K., Acten en Contracten, aO 1438 fO 49 vO. R.A,K., Acten en Contracten, aO 1442 fO 46 rO. R.A.K., Fonds de Plotho, nr. 3332.
R.A.K., Fonds de Plotho, nr. 693.
R.A.K., Scabinale, reeks 1, nr 54 (1616-1796). R.A.K., G.A.W., Kerkrekening 1487/88.
R.A.R., S.A.O., nr. 2999. |
|
